Lniana zazdroska

Uskuteczniwszy bieganie po Waszych blogach, komentując jednocześnie tu i ówdzie nakarmiłam zmysły cudami, wytworami, zdjęciami. Nie będę próbowała Was dogonić, bądź wyprzedzić, bo jakby nie było kazałam Wam czekać na mą zacną osobę prawie dwa miesiące :) I przez te dwa miesiące nie natworzyłam worka cudowności. Wspomniane "coś" jednak mam i niniejszym nadrabiam zaległości.
Na pierwszy ogień wysuwam zazdroskę. Powstała na skutek obserwacji kuchennego okna mojej siostry. Nie to, żeby miała brzydkie zazdroski. Ładne są, aczkolwiek trochę mi się znudziły :) W związku z tym poczyniłam kroki, by siostrzane okno odmienić. Miałam w zanadrzu cudny haftowany len, dokupiłam bawełnianą, szeroką koronkę i do maszyny. Powstały dwie sztuki cudnych w mej ocenie zazdrosek. Ich cudowność to nie tyle wykonanie (choć nie przyczepiłabym się raczej do niczego), co materiały wykorzystane do szycia. Len kupowałam z zamiarem uszycia sukienki dla Zuzi, ale teraz nie mogę pozwolić, by miała strój kojarzony z siostrzaną kuchnią :) Właścicielka okna kuchennego oczarowana i zameldowała, że zazdroski wiszą. Dowodów na to nie mam, ale wierzę jej na słowo. Zdjęcia zrobiłam na gorąco i materiał nie był zbyt wdzięczny do fotografowania (tym bardziej w oknie), ale mam nadzieję, że choć trochę widzicie urok tego materiału.

Z życia codziennego...
Urlop jeszcze przede mną. Na szczęście mogę dostosować plany do pogody. Nie mam przymusu wykorzystania konkretnych tygodni na wakacje. Liczę, że sierpień zaleje wrzątkiem z nieba i spalę się na nadmorskiej plaży :) Póki co siedzimy z Zuzią od wczoraj w domu. Tzn. mała ma anginę i ja dostałam zwolnienie do piątku. Nie mogę jej wysłać do przedszkola, bo ma zakaz hasania do upadłego, więc uskuteczniamy spacerki i karmienie kaczek. Właściwie to prawie jak urlop.
Kończę kawę i uciekam.
Buziaki