Na niebiesko, czyli kiecka i nowy lokator

Wróciłyśmy ze spaceru. Dawno nie złapałam takiego luzu na placach zabaw. Mała się bawiła, a ja tylko chłonęłam słońce. Zrobiłam sobie też wolne od garów i obiadek był w knajpie. Pełen chill out. Niespodziewanie podjęłyśmy z Zuzią bardzo ważną decyzję. W drodze na obiad wstąpiłyśmy do sklepu zoologicznego. Zu lubi obserwować rybki. Zanim wyszłyśmy zarezerwowałyśmy pięknego, turkusowo-granatowego bojownika :D Tym sposobem mamy rybkę w maleńkiej szklanej kuli. Ma być odporna i długowieczna.....dopuki nasza Kota jej nie dorwie :)

Ale dość blablania. Obiecałam pokazać kieckę to też to uczynię. O długości i dekolcie wspominałam, to jeszcze tylko dodam, że na ramionach dorobiłam supełki, a pasek=warkocz zapleciony z trzech pasków tkaniny. Uwaga prezentacja..

...detal na wieszaku (chciałabym zauważyć, jak równo zostało wykonane obszycie dekoltu :D)...

...i sztuka na ludziu :) obiecałam, to się nie wykręcę. Twarz rozjechana, ale przecież nie o twarz w sukience chodzi :))) 

Jest na maxa wygodna, jak to dzianina. Tylko w ruchu kiecka nabiera tempa i pędzi do góry. Ale czy należałoby się tym przejmować??? W końcu lato idzie i gorąco się robi. A jak zawieje to kieckę do porządku można doprowadzić jakimś wdzięcznym gestem :)

Pozdrawiam i ściskam :))

Buźka