Na remontowym froncie

Moja sypialnia zmienia oblicze.

Nie małe, a wręcz kluczowe zadanie mają tu moje mięśnie. Wszystkie, łącznie z pośladkowymi :) Cały pokój maluję sama, a nie mała to gratka malować na biało ściany, które są oliwkowo-seledynowo-turkusowo-brudne. Tak wyglądały po ostatniej metamorfozie. TU, na moim pierworodnym blogu meldowałam zmiany. 

   

A tak  wyglądało to dziś po pierwszej warstwie.

Z boku widać jeszcze elementy meblowe, które to dziś z dumą pożegnałam. Służyły lata całe, ale czas meblościanki, czy też segmentu dobiegł końca (trafił w dobre ręce).

Prezentacja na chwilę przed opuszczenie terenu :) Elementy ozdobne to moja radosna twórczość :)

Wracając do malowania. Łudziłam się, że to taki fun będzie, a tu mięso leci z mych ust i zamieniam się momentami w prawdziwego "mietka". Co kilka metrów nachodzi mnie ochota przycupnąć w kąciku i przyjąć browarek :) Nic z tych rzeczy jednak, ocieram pot z czoła i dzielnie maluję. I nie jest tak, że nikt nie oferował mi pomocy. Ja już taka samośka jestem, wszystko zrobię JA i dziką satysfakcją okraszę wykończoną sypialnie. 

Nie obyło się oczywiście bez pomyłek technicznych. Rozemocjonowana wybierałam farbę i wałki. Cóż zrobiłam? Kupiłam 1L (słownie: jeden litr) białej extra farby i wałek, najbardziej puchaty, jaki był. Gdzie błąd pytacie? Moja sypialnia nie jest ogromna, ale litrem farby to ja sobie mogłam grzejnik pomalować i machnąć okno dookoła. Wałek przecudny, mięciutki...szkoda, że z gęstą farbą opornie działał. Farba oblepiała wałek i ledwo się to kręciło po ścianie. Nie zmieniłabym jednak sprzętu, gdyby nie film instruktażowy. Znalazłam na jutubie, jak pomalować pokój :) I tam, mądry pan powiedział, że do gęstej farby wałek z krótkim włosiem ma być. Dziś rano poleciałam po nówkę wałek i szło dużo lepiej. Farbę też dokupiłam oczywiście :)

Nie rozciągając zbyt tematu, pomalowałam wszystkie możliwe ściany dwukrotnie. Ze względu na szeroką paletę barw będę musiała pomalować jeszcze raz. Pocieszam się, że trzecie malowanie to już będzie czysta przyjemność. Ach, zapomniałabym...kupiłam też 20m2 folii ochronnej. Podłogę należy chronić, a właściwie oszczędzić sobie jej szorowanie po robocie. Wyszłam jednak z odrobinę innego założenia. Rozłożyłam jej kawałek pod jedną ścianą, po czym musiałam poświęcić dodatkowe pół godziny na szorowanie białych  kropek. To była taka wysiłkowa wisienka na torcie :) Potem zdzierałam kropki z siebie. Te na rzęsach były urocze :)

Jutro zamierzam skończyć malowanie i być z tego dumna. Powierzchnie płaskie będą gotowe na przyjęcie mebli. Komando(r) Majster przyjdzie we wtorek montować szafę. Do tego czasu wszystkie rzeczy okupują duży pokój, zwany pieszczotliwie salonem i Zuziowy pokoik. Generalnie mamy taki pierdutnik, że masakra. Jest jednak akcent, który zza kartonów i pudełek rzuca odrobinę światła :)

Pozdrawiam i oddaję się relaksowi